بنا به خبر دريافتى٬ روز شنبه چهارم فروردین ماه عده ای از کارکنان بهزیستی نمونه احمد آباد مستوفی که خواهان دریافت دستمزدهای بهمن و اسفند و عیدی و سنوات سال گذشته و همچنین دستمزد مربوط به فروردین ماه امسال خود بودند دست به تجمع و اعتراض زدند.
اعتراض برحق کارکنان زحمتکش با برخورد وحشیانه کشاورز مدیر بهزیستی و همدستانش روبرو شد. کشاورز فورا برای سرکوب این اعتراض و زهر چشم گرفتن از دیگر کارکنان، حکم اخراج 3 نفر از زنان زحمتکش در سمت مادریار را صادر نمود و طی نامه ای از حراست اداره خواست از روز آینده بطور اکید از ورود این کارکنان اخراجی به داخل بهزیستی اکیدا جلوگیری شود. اخراج این 3 نفر در شرایطی است که حتی ریالی از دستمزدهایشان را نیز دریافت نکرده اند.
بدنبال انتشار اطلاعيه قبلى در مورد کارکنان اين مرکز گزارشى از يکى از دوستان دريافت کرديم که در آن از جمله قيد شده:
"زمانى که در ايران کارگر شرکت راه سازى بودم بمدت يک هفته مشغول آسفالت محوطه اين بهزيستى بوديم و از نزديک با آن آشنا هستم. اين مرکز مکان و پوششى براى جنايتکارانى امثال آن رئيس و عواملش است. کارمندان آنجا تعريف ميکردند که جناب رئيس ماشين آخرين مدل و گران قيمتش را حوالى تهران پارک ميکند و با يک ماشين کهنه به سر کار مى آيد که تظاهر کند از مردم و طبقات محروم است. دليل هم اينست که کسانى به اين بهزيستى مراجعه و تحت عنوان "خيريه" کمک ميکردند. واقعيت اما اينبود که اين کمک ها هدفش گرفتن باج هاى دولتى بود. مثلا يک ميليون به اين مرکز کمک ميکردند و فرداى آن مجوز يک پاساژ را در تهران ميگرفتند. همينطور آقاى رئيس و عوامل دست اندرکار اين مرکز کمکهاى هنگفتى را از سازمانهاى انساندوست بين المللى دريافت ميکردند که يک ريال آنرا صرف اين مرکز و کودکان معصوم نميکردند. فقط گاهى يک نماينده مى آمد و در اين مواقع مرکز شوئى راه مى انداخت. در يک کلام اين مرکز مکانى است براى معامله کردن و سو استفاده سرمايه دارانى از اين دست با پوشش کودکان معلول و معصوم".
بهزیستی نمونه احمد آباد مستوفی واقع در اطراف اسلام شهر با بیش از 480 نفر نیروهای خدماتی و قراردادی، با قراردادهای یکطرفه و سفید امضا و دستمزدهای 272 هزار تومانی و شیفتهای شبانه روزی 24 ساعته کاری، تحت نظارت بهداری تهران است. در این محل کودکان و خردسالانی که دارای عقب ماندگی و معلولیتهای ذهنی و جسمی میباشند به طور شبانه روزی نگهداری میشوند.
